Внесете клучни зборови:
ТУНИС: ОПШТИ ИНФОРМАЦИИ, ИСТОРИЈА И КУЛТУРА Република Тунис има исклучителна позиција во Северна Африка: северниот и североисточниот дел на оваа арапска земја е опкружен со околу 1.300 километри крајбрежје на Средоземното Море, додека се граничи со Алжир на запад и со Либија на југоисток. Околу 40 отсто од јужната и југозападната територија на земјата е покриена со пустината Сахара, додека преостанатите 60 отсто од површината на земјата е многу плодна и погодна за земјоделство. Планинскиот венец, кој претставува дел од источниот Атлас, ја пресекува земјата дијагонално и остро ја дели пустинската клима од медитеранската клима. Главниот град се нарекува и Тунис, како и блиското езеро и големиот залив каде што се наоѓа главниот град. Се вели дека името Тунис доаѓа од берберскиот збор што значи „да се преноќи“. Тунис има над 10 милиони жители. Тунижаните го зборуваат арапскиот литературен јазик, но течно зборуваат и француски, англиски, германски, италијански и руски јазик. По турбулентната историја обележана од разни освојувачи, Тунис стана независна земја во средината на минатиот век, а во 1957 година беше прогласена Република Тунис со Хабиб Бургиб за претседател, кој остана на чело на државата триесет години. Тој беше заменет со неодамнешниот претседател Зин Ел-Абидин Бен Али, а по немирите во 2011 година, Мохамед Монсеф Марзуки стана шеф на државата како трет претседател на независен Тунис.
РЕЛИГИЈА Официјална религија е исламот со 98% верници, а остатокот од населението го сочинуваат христијани и Евреи. ИСТОРИЈА Тунис има богата историја која опфаќа илјадници години, но најтурбулентниот период започна со доаѓањето на Феничаните, основачите на Картагина, во 9 век п.н.е., така што главно зборуваме за 3.000-годишна историја и култура во кое влијанието на Пун, Римјаните, Арапите и Турција наизменично се менувало. Домородците на Тунис се Бербери кои и денес го зборуваат берберскиот јазик. Тие прилично ја зачуваа својата независност и покрај бројните напаѓачи кои рикаа низ овие краишта. Историски најважниот локалитет на Тунис е Картагина, главниот трговски центар на Феничаните од II и III век п.н.е., односно од ерата кога на другата страна на Средоземното Море се појавила друга голема сила: Рим, прво како република, тогаш како империја. Основана во 814 п.н.е., Картагина се развила во еден од најуспешните и најмоќните градови во западниот Медитеран. Во текот на 2 и 3 век п.н.е започнале расправии меѓу двете медитерански велесили за превласт на Средоземното Море, па речиси сто години се воделе три пунски војни во кои Картагина се обидела да доминира во Рим, но и покрај успешните битки, кои во еден период предводена од Ханибал, Картагина претрпе порази во сите три војни. Во вториот, градот бил целосно уништен, а неговите жители биле продадени во ропство. После тоа, Тунис станал римска провинција Африка, житница на Римската империја. Римјаните го окупирале поголемиот дел од Тунис, обновувајќи и градејќи прекрасни градови. Христијанството само што почнало да се буди овде кога Тунис бил освоен од вандалите во 436 година. Тогаш овие области биле окупирани од византискиот император Јустинијан I, а во 670 година дошле Арапите, кои ја прошириле својата власт на целата територија на Северна Африка и го исламизирале населението. Земјата била освоена од Шпанци и Турци, пирати и бегови, бидејќи како важна точка во средината на Медитеранот станала предмет на конкуренција меѓу различни сили, вклучувајќи ја Италија и Франција, која била последниот „заштитник“ на идната независна Република Тунис.
ПОВЕЛЕТЕ ЛИНК ДО ПОНУДИТЕ:
СЛОБОДНО ПОБАРАЈТЕ ПОНУДА НА email: